Powstanie sztandaru
W roku 2008 ówczesny członek naszego Związku i członek Zarządu, Tomasz Fink znalazł w archiwach historycznych najstarszy katalog z wystawy rolniczej organizowanej w Warszawie. Po raz pierwszy jako samodzielna i wydzielona grupa zwierząt występowały tam gołębie. Wystawa ta odbyła się w 1859 roku. Zarząd Warszawskiego Związku podjął uchwałę, aby uczcić  150-tą rocznicę tego wydarzenia ufundowaniem sztandaru. Ogłoszony został konkurs na projekt i zbiórka pieniędzy na jego wykonanie. Zbiórka prowadzona była na zasadzie "ile kto może". Jedyną określoną w niej sumą było 100 zł. Kto ofiaruje  "100 lub więcej" będzie miał gwóźdź ze swoim nazwiskiem na drzewcu sztandaru. Pomysłów na wizerunek sztandaru było cztery. Bardzo schematycznie swoje pomysły przedstawili Stanisław Pawłowski i Andrzej Glinka. Całkowite projekty przedstawili; poproszony o to grafik zawodowy wykładający na A.S.P. i Krzysztof Stachurski. Po przeprowadzeniu konsultacji wśród hodowców Związku i po zmianach zaproponowanych na zebraniu Zarządu pozostał do wykonania projekt Krzysztofa Stachurskiego. On też zaprojektował i wykonał społecznie w swojej pracowni mosiężne okucia do drzewca. Wszystkie elementy są wykonane ręcznie specjalnie do tego projektu.

Symbolika sztandaru
Na stronie głównej płachty, centralnie znajduje się logo Warszawskiego Związku Hodowców Gołębi Rasowych I drobiu Ozdobnego i nazwisko patrona. W rogach stylizowane pióra ptasie i całość wykończone złotym obramowaniem. Strona druga to symbole  historyczne, które zostały wyszukane w archiwach i zastosowane w stylizacji sztandarowej oddającej wzornictwo z epoki. Główne miejsce zajmuje syrenka która jest repliką pieczęci z map wojskowych mających ok. 140 lat. Symbole zwierząt w rogach sztandaru haftowane są na podstawie starych rycin. Data pod syrenka, to rok w którym odbyła się historyczna wystawa w Warszawie. Tło sztandaru ma barwy miasta Warszawa. W okół sztandaru jet złota frędzla. W związku z decyzją o wykonaniu sztandaru, Zarząd Związku podjął uchwałę o zmianie Jego logo. Dotychczasowe przedstawiało gołębia i kaczora na tle zarysów Warszawy. Z logo został usunięty kaczor. Obecne logo przedstawia biało-czarnego gołębia rasy Motyl Warszawski na tle symbolicznych konturów Warszawy przez które przepływa Wisła. Sztandar w mistrzowski sposób został wyhaftowany przez s. Wandę Sikorską.

Drzewce
Na szczycie drzewca jest orzeł w koronie. Został on wyrzeźbiony na wzór oryginalnego orła który ma ok 160 lat. Orzeł stoi na ośmiokątnej głowni na której wyrzeźbiony jest skrót nazwy Związku. Na każdym boku jedna litera. W.Z.H.G.R.I.D.O. Dół drzewca zakończony jest okuciem z wygrawerowanym rokiem ufundowania sztandaru A.D.2010 r.i szyszką na której opiera się sztandar. Na drzewcu umieszczone są gwoździe z nazwiskami fundatorów i tabliczka z nazwiskiem projektanta sztandaru i wykonawcy drzewca. Na pręcie mocującym płachtę sztandaru do drzewca,na jego szczycie jest mała rzeźba Motyla Warszawskiego; rasy-dumy warszawskich hodowców. Dół tego pręta ma specjalny zaczep w którym zamocowane są wisiory symbolizujące oddziały Warszawskiego Związku. Do głowni zamocowana jest też szarfa w barwach Warszawy. Spreparowanie i wytoczenie  drewna, z którego powstało drzewce sztandaru wykonał społecznie Waldemar Borawski. W celach ekspozycji sztandaru został  wykonany specjalny stojak. Masywny i stabilny, gwarantujący bezpieczeństwo. Projekt i wykonanie tego stojaka, jak również pokrycie kosztów z tym związanych to zasługa Wiesława Iciaka i Zdzisława Borawskiego. Duże zaangażowanie przy wykonaniu sztandaru jako całości wykazał także Józef Rulak. Komplet ze sztandarem stanowią trzy szarfy dla pocztu sztandarowego, białe rękawiczki i kir.

Poświęcenie sztandaru
9-tego stycznia 2011 roku w kościele pod wezwaniem Matki Boskiej Laterańskiej w Warszawie przy ulicy Ratuszowej 5a oprawiona została msza święta na której odbyło się poświęcenie naszego Sztandaru. Ceremonii tej dokonał Kapelan Jego Świętobliwości Papieża Benedykta XVI  ks.Stanisław Markowski. W  mszy tej brało udział wielu hodowców Warszawskiego Związku i duża liczba okolicznych mieszkańców. Ksiądz Stanisław, jako wielki miłośnik hodowli gołębi i drobiu ozdobnego wygłosił na tę okoliczność piękne kazanie. Z uroczystości pozostały piękne wspomnienia i wiele fotografii.

Fundatorzy sztandaru
Marek Arbudziński, Jan Bąk, Andrzej Birke, Karol Boński, Jerzy Boratyn, Zdzisław Borawski, Zenon Brzeszkiewicz, Jerzy Cielepa, Marian Chojnacki, Waldemar Chomiuk, Leon Dudek, Włodzimierz Dziuba, Dariusz Ejdys, Tomasz Fink, Krzysztof Florczak, Adam Florczuk, Andrzej Glinka, Stanisław Grochowski, Stanisław Grzesikiewicz, Stanisław Baranowski, Jerzy Mikułan, Edward Chrostowski, Krzysztof Ważyński, Józef Gref, Tomasz Grzegorczyk, Marek Gorzkowski, Witold Jankowski, Eugeniusz Grzemski, Andrzej Gucman, Piotr Huczko, Longin Ignatowski, Bogdan Jadczak, Andrzej Jarosławski, Krzysztof Jarosz, Jacek Jaskułowski, Adam Kociszewski, Sławomir Konarski, Stanisław Kopczyński, Sławomir Kubiak, Józef Kwiatkowski, Marcin Malitka, Wacław Małecki, Adam Marczak, Piotr Maśniak, Albert Miętek, Andrzej Mikołajczyk,Tomasz Młotowski, Grzegorz Młotek, Adam Moczulski, Marian  Mosiołek , Dariusz Myszka, Stanisław Niedziółka, Franciszek Nowak, Mirosław Olesiński, Tadeusz Parol, Piotr Pajewski, Stanisław Pawłowski, Janusz Pawlak, Adam Pontek, Jacek Racki, Zbigniew Rajski, Janusz Rak, Dariusz Renik, Józef Rulak, Paweł Rybarczyk, Kajetan Rymaszewski, Krzysztof Skonieczny, Robert Słomczyński, Krzysztof Stachurski, Zdzisław Stalmach, Wojciech Stawicki, Mirosław Stokowski, Mieczysław Skowroński, Marek Rajzynger, Franciszek Smok, Krzysztof Pożyczka, Krzysztof Podgórski, Andrzej Stolarski, Henryk Szabłowski, Tadeusz Tkaczyk, Józef Trzewik, Sławomir Uchal, Krzysztof Woźniak, Waldemar Andrzejewski, Waldemar Borawski, Wiesław Iciak, Mieczysław Szajewski.

tekst przygotował: Krzysztof Stachurski



Zdjęcia sztandaru dostępne są w dziale 'galerie'